Gewoon een gedacht
Buiten rondlopen,
En alleen maar hopen.
Op een goeie dag,
Iets wat ik zelden zag,
Deed ik altijd mijn beklag,
Over alle tegenslag.
Niets goed,
't kwam als een stortvloed.
Een slecht gedacht,
Wat een macht,
Wat een kracht.
Tijd om te gaan,
Kan het echt niet meer aan.
Al dat gedoe,
Maakt me moe.
Voor altijd slapen,
Begin al te gapen.
Maar fluisterde daar zacht,
Een goed gedacht,
Wat een macht,
Wat een kracht.
Terug wat hoop,
Ben weer op de loop.
Zie me gaan,
'k ga er tegenaan.
Over zee,
Kom maar mee.
Terug een lach,
Iets wat zeker mag,
En ik zelden zag,
Nu even geen beklag.
Dit voelt zo fijn,
Dit is voor groot en klein.
'k doe het even voor,
Dan gaan we in koor.
Trek het je niet aan,
Blijf gewoon gaan,
Blijf niet stilstaan,
Want het is nooit gedaan.
Het geluk dat ik vond,
Gaat de wereld rond,
Van mond tot mond,
Dat ik m'n mannetje stond.
Omdat een vriend die lacht,
Even fluisterde zacht,
Maar met enorme macht,
En aanzienlijke kracht,
Gewoon even een goed gedacht.
Reacties op ‘Gewoon een gedacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!