vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zwanger van herinnering
in de verte
woeden branden
verteren levens
zonder handen strijden
zielen om bestaan
je proeft de wind
in tijdloos gaan
ze is zwanger
van herinnering
uit tijden dat
het beter ging
nu kermt ze en jaagt
restanten bulderend
naar alle kanten
ze smoord de lucht
zucht haar gif in
stikkend sterven
niemand zal de
aarde erven want
het leven is vermoord
stilte wordt gehoord
de as beweegt
het laatste beest
de phoenix vliegt
zijn geest is nimmer
weggeweest en liegt
de waarheid over dood
de zon was nooit zó rood
Ingezonden door
Geplaatst op
05-09-2011
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ApocalypsReacties op ‘Zwanger van herinnering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!