vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Sleur
Ik zit in een sleur.
Zoals in wateren laat ik me meevoeren met de kracht.
Ik ben moe.
Ik kan niet meer vechten.
Niet weten waar ik ga uitmonden.
Ik zie de waterval dichter op me afkomen maar ik sta zo machteloos.
De val is zo hard dat ik vergeet hoe mooi het landschap eigelijk is.
Ik had nooit dat beekje mogen ingaan.
Reacties op ‘Sleur’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!