vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wederhelft
Elke morgend dat ik naast je wakker werd was met geen enkel woord te omschrijven.
Ik zie nog steeds je wilde haren, de zonnenstralen die jouw huid streelde, je glimlach die me liet wegkwijnen, je zijn waar ik men leven lang naar zou kunnen staren.
De afstand tussen ons breekt me.
Ik wil dicht bij jouw zijn.
Het liefst van al zou ik in jouw willen kruipen om samen 1 te zijn.
Een half hart klopt niet.
Ik mis je men wederhelft.
Ingezonden door
Geplaatst op
05-09-2011
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
WederhelftReacties op ‘Wederhelft’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!