Wanhopig

Wanhopig fiets ik door de straat,
en denk aan mijn moeder die mij haat.
Ik denk aan de tijd waarin het begon,
en dat ze dacht dat ik alles verzon.
Ik ga weg, weg van mijn ouders,
ze behandelen me als oud vuil.
Had ik maar andere ouders,
zeg ik terwijl ik huil.
Had ik maar een ander leven,
waar mijn ouders wel om me willen geven.