vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tabee!
Als ‘n eenzame zeiler
voortgedreven door golven
van de vlucht
Leggen verborgen gevoelens
zich te ruste achter de opgaande zon
in ‘n azuurblauwe lucht
Kon geen vaarwel meer zeggen
hoe graag je was gezien
mond bleef krachtig gesloten
Drijf nu op toppen van hoge dromen
wikkel en verwarm me
aan de tijdloze memorie
www.droomster.nl
Reacties op ‘Tabee!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!