Vergeving

vergeef me de fouten die ik heb gemaakt
veel gevoelens die ik heb gekraakt
toch voor die ene keer aan mezelf gedacht
maar daardoor een ander in beroering gebracht

ik meen dit werkelijk oprecht
maar spijt heb ik toch niet echt
weet heel goed wat ik heb gedaan
voor een keer mezelf laten gaan

ik hoef toch niet altijd voor een ander te leven
ik hoef toch niet altijd naar vrede te streven
als ik in dit leven niet mezelf kan zijn
dan is het leven ook niet meer fijn
daarom heb ik niet opgehouden die schijn
mezelf geweest nog jong en klein

heb gedaan wat ik wilde doen
mezelf even ontdaan van fatsoen
gevoelens de vrijheid gegeven
zou het zo nog een keer doen voor heel even

vergeving vragen is daarom een beetje raar
maar het niet verlangen valt toch erg zwaar
boven is er vast begrip voor wat ik heb gedaan
anders had de wereld toch allang niet meer bestaan

vreemd dat goede gevoelens fout kunnen zijn
zo kan ik mijn gedachte toch niet houden rein
goed nagedacht om de mens te schapen
snap alleen niet waarom geweten laten knagen

tot die tijd dat ik dit alles begrijp
ben ik voor een rein geweten nog niet rijp
tot die tijd ga ik tegen alle regels in
want in orders van anderen aannemen heb ik geen zin