vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vlinders
zoals de zachte nachtgeluiden
stil komen dwalen in je droom
raken gedachten je soms aan
de moeders ook dood kunnen gaan
dat vaders ook wel eens kunnen huilen
en dat je nooit weet wat er komt
hoe kun je een gedachte laten zwijgen?
het zijn net vlinders: kun je vlinders slaan?
je wilt gewoon dezelfde blijven
en dat er niemand weg zal gaan
Reacties op ‘Vlinders’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!