Met een dodelijke vaart

geen blad bewoog
de lucht was loom
en zwaar beladen als
in een hoofdpijndroom

voelbaar hing de
stilte om ons heen
in een klamme greep
van niet verroeren

de klok tikte
steeds luider
de seconden af als bij
het wachten aan een graf

een flits verscheurde
het donkere gifgroen
de donder knalde raak
onze actie kwam te laat

in brekend vallen
kwam de eik omlaag
eerst traag toen
met een dodelijke vaart