Vlinders achter het raam
De eerste keer toen ik je zag
Betoverde je me metje lach .
Me hard ging sneller slaan
Me buik voelde heel raar aan.
Was dit het nu wat me moeder wel eens zij
Het is een raar gevoel maar ik voel me wel fijn.
Stiekem zit ik uit het raam te gluren
Maar minuten lijken wel uren duren.
In de hoop dat ik je dan zag
Zodat ik jou kon beroveren met mijn lach.
Fietstend kwam jij steeds voorbij
En als ik je zag was ik helemaal blij.
Kriebel kriebel kriebel
Ooh was jij maar hier.
Dan konden we samen iets doen
En had ik veel plezier.
Ik ben zelf te verlegen om iets te doen
Oh ik snack na die enen zoen.
Ik hou van jou zoals je bent
En nee voormijn geen andere vent.
Reacties op ‘Vlinders achter het raam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!