vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Van pennen en papier
het was
de diepte niet
waar ik zo’n angst voor had
maar dat ongewisse
het onpeilbaar
zwarte van dat gat
waar anderen mij de vleugels
reiken van pennen en papier
sta jij naast me vraagt blijf hier
zij wenken
aan de overkant
met zon en paradijs
jij kunt niet vliegen
zeg je stil
en neemt mij bij de hand
samen zijn we weggegaan
toch kijk ik terug
omdat mijn hart blijft overslaan
Reacties op ‘Van pennen en papier’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!