Ik kom er wel met mijn gedichten.
Zoveel negatieve dingen zie ik,
maar ik ben er klaar mee er is een klok die tikt.
Ik leef niet voor altijd dus leef met de dag,
leer van de dingen en shine met een lach.
Leer van de mensen die haten,
leer van de mensen die praten.
Leer van alle fouten die mensen maken.
Maar ik had nooit verwacht dat er iemand kan zijn
die alles brak inclusief me hart.
Ik denk erover na tot diep in de nacht,
dit is meer dan wat een woordenboek over gevoelens beschrijft,
want wat wij hadden is de definitie van dat.
Fouten maken is menselijk, maar hoe zorg ik ervoor
dat ik ze de volgende keer niet meer maak?
Door te leren en dat wordt mijn doorbraak.
Ik weet wat ik kan en wat ik wil,
als ik mensen al mijn plannen vertel dan zijn ze opeens stil.
Wacht maar, als mijn gedichten worden tentoongesteld,
ik kom er wel als mijn gedichten worden verteld.
Mijn gedachtes die erin staan,
die zijn opgeschreven vanuit me ziel, vanuit me hart, je kunt het lezen,
dat me gedichten met tranen zijn geschreven.
Zoveel creatieve gedachtes die ik heb, niemand die dat afpakken kan,
me gedichten ze zijn zacht, ze zijn hard, maar ze zijn geschreven met zoveel kracht.
Ik hoef maar ergens aan te denken en ik pak me pen en begin zomaar te schrijven,
heb geen inspiratie van andere mensen nodig, die mogen achterblijven.
Heb me eigen inspiratie want die komt van binnenuit,
en ik was even weg, even ertussenuit,
maar ik ben weer terug en dit is mijn besluit,
dat je door mijn gedichten me beter leert kennen en waar het op duidt,
is dat de einde van dit gedicht is aangekomen en dat ik het nu afsluit.

Ingezonden door
Geplaatst op
19-08-2011
Geef uw waardering
Op basis van 19 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Fouten Gedichten. Leren WillenReacties op ‘Ik kom er wel met mijn gedichten.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!