vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een zucht op de hoek
je voetstap mis ik
de hand op mijn arm
een zucht op de hoek
voorzichtig
ik loop alleen
stap mis en val
niemand om me heen
nu kneus ik iedereen
handen sla ik weg
ik ken geen spijt
grauwend kom ik op
er is geen tijd
ik heb je laten zitten
ging er weer vandoor
kon niet bij je aarden
weet niet waar ik hoor
toch ben ik
alles wat jij gaf
ik wilde meer zijn
dan ik bij me had
wil melker
15/08/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
![Toevoegen aan favorieten Toevoegen aan favorieten](static/images/star-empty.png)
Ingezonden door
Geplaatst op
15-08-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘Een zucht op de hoek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!