Aan een los draadje
Niemand vertelde mij hoe het leven ging
hoe het eruit kwam te zien
of hoe je het goed moest doen
Tot mijn leven aan een draadje hing
ineens was ik alles kwijt
het huis, ons dak, de kamers van de kinderen
Ik maakte het allemaal niet meer mee
was verdoofd had pijn en intens verdriet
Tranen biggelen over mn wangen
wilde rustig nadenken en ging naar zee
Nadenken hoe ik mijn ladder weer terug kreeg
Huilend, gillend heb ik mijn tranen opgevangen
En mijn schouders eronder gezet
Ik ging door, vechten als een beest
Al bijna 2 jaar dag in dag uit
Maar wij gaan dit winnen
want samen staan wij sterk
Ingezonden door
Geplaatst op
12-08-2011
Over dit gedicht
ineens was ik alles kwijt vocht voor mn 2 kindjes en ben door gegaan gevochten naar eennieuw bestaan
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gillengevecht Huilen Sterk TranenReacties op ‘Aan een los draadje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!