Eenzaamheid
Eenzaamheid…
Een gevoel van onenigheid
Kalmte en chaos mengen zich
Ik weet niet wat mij het beste ligt
Mijn ogen vullen zich vol tranen
Ik wil mijn weg door de wereld banen
Maar ik ben te bang om het te doen
Ik voel me zo'n oen
Als ik je knuffel voel ik me vrij
Als jij me knuffelt voel ik me blij
Ik geef zoveel om jou
En je weet dat ik van je hou
Maar de eenzaamheid gaat niet weg
Ook niet als je iets liefs zegt...
Het blijft me achtervolgen
En me onder gevoelens bedelven
Het begraaft me onder emoties
Geeft me geen lucht
Ik ga ten onder
Zucht mijn laatste zucht
Kan het gevoel niet omschrijven
Zelf kan ik het niet verdrijven...
Dus ik vraag je heel lief
Bescherm me...
Bescherm me tegen mezelf
Wat voor een zware plicht het ook is
Bescherm me tegen de wereld
Want ik kan de wereld niet aan zoals het is
Bescherm me tegen alle harde woorden
Wat ze tegen me zeggen
Bescherm me tegen de eenzaamheid
Die komt als je niet oplet
Bescherm me...
Zodat ik liefde kan voelen
Want voor mij ben je de ware
Hoe vreemd dat ook klinkt
Jij bent de enige die me zo goed laat voelen
En me laat denken geen eenzaamheid te kennen
Daarom vraag ik je …
Hou van me zoals ik van jou
Zodat ik nooit meer alleen ben
En de wereld weer zie zoals het is
Een wereld zo zonnig
Een wereld met jou
Ingezonden door
Geplaatst op
07-08-2011
Over dit gedicht
Zoals de titel al zegt gaat het over eenzaamheid zonder die ene speciale persoon in je leven
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid Liefde PijnReacties op ‘Eenzaamheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!