1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
Slapeloos
Tussen donkere muren, beleef ik de uren
Van eindeloos gerekte tijd
Proberen te slapen, zachtjes te gapen
Te verzinken in vergetelheid
In het duister turen, en straks bezuren
Ieder uur dat nu verglijdt
Naar loomheid smachten, ellendig wachten
Totdat het morgenlicht bevrijdt
Dark horse
Reacties op ‘Slapeloos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!