1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

De Dichter en ik

Ik dicht niet om de tijd te doden
Niet om mijn hart te laten gaan
Niet uit mijn diep verkrampte noden
Of om mijn vijanden te slaan

Ik dicht omdat er geen ander is
Dan de Dichter, in wie ik mij herken
Niet omdat hij zo schrander is
Verslagen, leunend op zijn pen

Ik dicht niet uit een groot vertrouwen
In de schone muze, mij toegezind
Niet om mijn oeuvre uit te bouwen
Of heimwee naar het verloren kind

Ik vecht als hij, met hetzelfde wapen
Hij lijdt als ik, aan dezelfde kwaal
Wij die onszelf bijeen moeten rapen
Als trieste flarden van een slecht verhaal

Wij samen uit het niets geboren
Het onvermogen bracht ons tot stand
Wij raakten in onszelf verloren
En kwamen beiden tot aan de rand

Van het onvoorspelbare zwart
Waarin wij in de diepte keken
Waarvan de anderen zeer verward
En zeer verschrikt zijn teruggeweken

Dark horse

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dichten Onvoorspelbaar

Reacties op ‘De Dichter en ik’

  • super mooi gedicht! meer hoef ik niet te zeggen... liefs Sheala

    Verwijderde gebruiker - 30-12-2011 om 12:34

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

De Dichter en ik