1001 Gedichten
Een stil verdriet
Zij was hopeloos verliefd,
op een geweldig persoon,
hij maakte zich bij haar zo geliefd,
een gevoel, dat anders was dan gewoon.
waarom was haar dit overkomen,
ze kreeg hem maar niet uit haar hoofd,
steeds lopen dagdromen,
haar lichaam verdoofd.
Ze wou hem zo graag bereiken,
maar het mocht niet zo zijn,
stilletjes bezwijken,
in een verlangen nu vol pijn.
Woorden die zij zo voor lief nam,
lijken nu niet meer te bestaan,
in iets wat haar plots overkwam,
en heel anders had moeten gaan.
Ze kon het hem niet kwalijk nemen,
het was haar eigen schuld,
want zij moest nog los laten haar problemen,
anders had hij vast wel, haar leven met zijn liefde gevuld.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
01-08-2011
Over dit gedicht
niks bijzonders
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde Problemen VriendschapReacties op ‘Een stil verdriet’
-
Even stil er van. Maar weer heel mooi!! Liefs Karlien
Verwijderde gebruiker - 01-08-2011 om 23:08
-
idd stil................... ......... .... mooi gedicht.. heb erzelf 6 goed gekeurd weer....
Verwijderde gebruiker - 02-08-2011 om 00:51
-
hey sil...raar he...weer een gedicht van mij als gedicht van de dag...derde al in 4dagen... oja staan er weer wat in de wacht...
Verwijderde gebruiker - 03-08-2011 om 00:39
-
Gelukkig heb je een hele lieve man (toch?) en is dit (weer) een mooi gedicht! Liefs ikke
Verwijderde gebruiker - 04-08-2011 om 13:57
-
erg mooi geschreven.
Verwijderde gebruiker - 21-09-2011 om 19:59