1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verandering

Stond mijn gezicht werkelijk altijd koel
Zei toen toch heel duidelijk wat ik voel

Ik beleef een immense grootheidswaan
Schreeuwde voor deze gedachte eraan

Zag mijzelf zeker als lui en verloren
Riep de mensen op zich te gaan herboren

Ik vertelde veel meer dan jullie aankonden
Logisch mijn ziel heeft dit ook ondervonden

Zaligmakend is wat mensen het liefst wensen
Alleen dit leed kent zo zijn gestelde grenzen

De pijn, het verdriet, de verdere neerval
Gelukkig zijn wij met alles ook een en al

Alle gebeurtenissen die dit leven maakt
Zijn de zaken die erom gaan jouw raakt

Streef niet naar de dood leven is liefde
Een immense uitdaging voor al het geliefde

Het belang dat we hechten aan onze aarde
Wij die een wij ziel uit de hel baarde

Nooit geen verdere bewustwording gevoelt
Altijd de ultieme angst die in mij woelt

Ik voelde mij altijd gevangen en vrij
Ik was depressief maar vaak ook blij

Noem het nu allemaal een manie-pulatie
Nou ga ik stoppen met mijn ziel-mutulatie

Persoonlijk gezegd de mogelijkheden groeien
De tulp van lenterevolutie blijft bloeien

Geloof jij ook in verandering geen geluis
Die ratten versla je niet met wat gemuis

Ik was mijzelf ook spiegelend in onschuld
Alleen nu raakt het op dat ultieme geduld

Ik vraag het je voor de zekerheid nog eens
Even ter bevestiging ik wals ook niet weens

Het is nu aan ons allen om te gaan vlammen
Met bloed, zweet en tranen o ja god zal me

Jij bent zo trots maar niet mens genoeg
Elke waarschuwing die ik hier aan toevoeg

Begrijp mijn liefde en vrede is oplegbaar
Als ik kwaad ben staan ze echt niet klaar

De tendens lijkt positief absurd zeg ik
Misleidende woorden in je hoofd in de fik

Absoluut onzinnig kwam het uit mijn handen
Dwalend zie ik wel elk moment de verbanden

Nooit zal ik mijzelf nog gaan mogen roeren
De woede over onrecht blijft mij opvoeren

Ik ben opgetogen de dagen zijn zeer welkom
Hierdoor voel ik de zon in mij hart wederom

Vraag me af waarom de wereld er zo uitziet
Altijd afgunst dat het hoogste lied geniet

Blaas de trompetten maar scherp jouw zwaard
Iedereen weet dat het uiteindelijk ontaard

Zijn er nog wel paden of zijn ze vergaan
Welke kant beslissen wij nu heen te gaan

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Wij moeten onze maatschappij gaan veranderen.

Geef uw waardering

Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Strijdbaar Toekomst Verandering

Reacties op ‘Verandering’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verandering