vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je warme schoot
ik zag je gaan
je plooide heuvels
rond je heupen het korengeel
was rijpend in je warme schoot
de oogst was voor mij eeuwig blijvend
samen voorjaar
naar een zomer vol met kleur
roken de wilde bloemengeur
groeiden met elkaar tot in het
diepe blauw waar bomen reikten
we hadden niets om op te lijken
het was ontdekken en herkennen
steeds de mooiste kansen plannen
om deze herfst samen te beleven
als de eerste lente die ons is gegeven
Reacties op ‘Je warme schoot’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!