De Moed
Wat heb ik nu weer verkeerd gedaan.
Wat sta je nu weer niet aan.
Waarover ga je nu weer zeuren.
Wat moet er weer plaats vinden
achter gesloten deuren.
Ruzie om de afwas die is blijven staan.
Onenigheid omdat ik weer alleen
ergens heen heb moeten gaan.
Praten heeft geen zin.
Dat probeerde we al zo vaak.
En elke keer is het weer raak.
Waar is de tijd gebleven
dat we het eens konden worden.
Waar is de tijd van toen.
Toen er nog tijd was voor een zoen.
Ik mis het samen zijn.
Twee zielen, één gedachten.
Ik mis die lange nachten.
De nachten dat we een éénheid waren.
Dat is al zolang niet meer gebeurd.
Er is altijd wel iets waarover je zeurt.
Er gaat altijd wel iets niet goed.
En elke keer weer
verliezen we de moed.
De moed om de ander een
goed gevoel te geven.
De moed om echt weer
samen te leven.
De moed om weer een éénheid te zijn.
De moed,
die beheerst de pijn.
Reacties op ‘De Moed’
-
wow precies nu wat ik door maak...lees mijn laatste gedichten maar...ja het doet zo'n pijn, in het begin alles zo leuk, en dan komen de ergernissen van een afwas, en ga zo maar door...ik begrijp je helemaal. liefs sil
Verwijderde gebruiker - 30-07-2011 om 18:54
-
mooii gedichtjee
Linda - 21-08-2011 om 21:12