Scheiden
We trouwden heel lang geleden.
Het ging niet goed,
om verschillende redenen.
Uiteindelijk besloten we om te
gaan scheiden.
Maar daarmee stopte het niet.
Al dat lijden.
We doen elkaar zoveel verdriet.
En waarom?
Ik weet het echt niet.
We weten dat we houden van elkaar.
Toch doen we altijd zo raar.
Ruzie, schelden, boos zijn.
Dat is normaal.
We hebben achteraf altijd zo'n spijt.
We hebben niet door hoe de ander lijdt.
Jij geeft mij de schuld.
En ik jou.
Hoe zit dat nou.
Is er wel iemand de schuldige in dit verhaal.
Of is het de situatie waar ik zo van baal.
Trouwen, scheiden.
Samen wonen, scheiden.
Wat willen we nou met ons beiden.
Ik hou van jou,
dat zeg je me zo vaak.
Je weet hoe je me raakt.
Ik weet nog niet hoe het in de toekomst zal gaan.
Maar nu vloeit er regelmatig een traan.
Een traan die jij nooit ziet.
Omdat jij mij al lang geleden verliet.
Reacties op ‘Scheiden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!