vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Fluisteren in het zwart
kerkklokken
lokken tranen
luiden zacht verdriet
schoppen graven
troostend dieper
naar vergeet me niet
tijd verslaat
de uren trager
leven draagt
de dood ten grave
en geeft moeder aarde
weer haar laatste waarde
regen kabbelt
litanieën
bloemen dalen
op de kist
ergens rolt de donder
weerlicht is vermist
kraaien vliegen
aan een paarse hemel
mensen fluisteren
in het zwart
wit zal morgen kleuren
in het afgesloten graf
Ingezonden door
Geplaatst op
29-07-2011
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Fluisteren Donder Dood WaardeReacties op ‘Fluisteren in het zwart’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!