Eenzaam en alleen
Soms ben ik eenzaam.
Voel ik me echt alleen.
Maar ik wil ook niet constant
mensen om me heen.
Soms ben ik zelfs gemeen.
Ik zeg waar het op staat.
Sla soms ruw van me af.
Wil dat er iemand komt,
maar dan ook weer snel gaat.
Soms ben ik echt niet blij.
Houdt er dan niemand van mij?
Ik jaag mensen bij me vandaan.
Ik doe het mezelf aan.
En waarom?
Ik kan het je niet vertellen.
Maar je moet geen oordeel gaan vellen.
Mijn vrijheid is mijn dierbaar.
Soms is dat ook wel naar.
Wie dat niet begrijpen kan.
Jammer,
maar het is mij om het even.
Het is mijn eigen leven.
Maak je niet druk.
Ik trek wel weer bij.
Ik ben liever eenzaam en alleen.
Ik wil nu gewoon niemand om me heen.
Reacties op ‘Eenzaam en alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!