2 zielen
Mijn moeder
Je voedde me op
Je zag me
Groeien
Leven
Waarom?
Waarom niet meer?
Ik ben onzichtbaar
De wereld
Ze voelt me niet
Ziet me niet
Hoort me niet
De mensheid
Ze luistert niet
Negeert me
Weigert me
Het doet me pijn
Zo’n pijn
Ik word
Verstoten
Genegeerd
Laat me
Niet zo lijden
Maar red me
Red me nu
Nu het nog kan
Mijn moeder
Je voedde me op
Je zag mij
Hoorde mij
Voelde mij
Nu niet
Je ziet niet
Wat ik doormaak
Je hoort niet
Hoe ik schreeuw om hulp
Je voelt niet
Hoe ik lijd
2 zielen
Diep verbonden
Alles wetend van elkaar
Hun wereld voor elkander riskerend
Van hart tot hart
Diep verbonden
Of toch niet
De twijfel
Hij kwelt me zo
De pijn
Ze doet me lijden
Mijn moeder
Je voedde me op
Je zag me
Groeien
Leven
Ik vraag je
Om vergiffenis
Als ik straks
Reizend naar de hemel
Omkijkend naar jou
Huilend om mijn pijn
Gestikt in onze band
Schreeuwend van verlangen
Verlangen naar jouw liefde
Mijn hand opsteek
Ter afscheid
En ik zeg
Vaarwel
Reacties op ‘2 zielen’
-
oh my god..dit raakt me echt heel erg..Het is zo mooi geschreven..Echt een prachtig gedicht..En dat zoiets gebeurd..je bent 14! Lijkt me zo vreselijk..Echt heel veel sterkte! XXX Suus
Suus - 25-09-2011 om 19:19
-
Bedankt. Eigenlijk was ik 12 toen het begon, inmiddels ben ik inderdaad 14. Ik vond het trouwens nog behoorlijk moeilijk om mijn gevoelens goed uit te drukken.
Verwijderde gebruiker - 25-09-2011 om 19:20