De kus van mijn leven
Het was een frisse avond
met een zee op de achtergrond
Er was niemand te zien , niemand te horen
Mijn lippen waren helemaal bevroren
In de verte kwam er iemand naar mij toe
toen hij dichterbij was zag ik zijn ogen alletwee
Ze waren net zo blauw als de blauwe zee
Hij zette nog een stap dichterbij
en toen stond hij helemaal tegen mij
hij fluisterde iets in mijn oor
waardoor ik mijn evenwicht verloor
Hij kwam met zijn hoofd naar de mijne
en legde mijn lippen op de zijne
Het was een kus van het heelal
een kus die ik nooit vergeten zal
Die kus was goud waard
De beste kus op aard
Toen hij na de kus naar mij keek
stond ik stil en dacht even
Dit was de kus van mijn leven
Ingezonden door
Geplaatst op
26-08-2008
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘De kus van mijn leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!