Een veilig thuisgebied
voor jaren staat de liefdesdaad
gegrift als woordeloos contract
een moment van leven in de bast
op de stammen naast het pad
bomen groeien langzaam bos
de seizoenen als een kleurring
jaren draaien om de bast
de herinneringen netjes ingepast
het pad trotseert de wortels
slingert zich vasthoudend
aan de stammen door het bos
de kanten in het gras als mos
als stormen razen door het bos
verzamelt pad de takken als restanten
een oude boom markeert zijn graf
met bladeren die zijn dood verdansen
het is een veilig thuisgebied
voor de mensen die er komen
verzacht de regen als die plenst
beschut de zon en wijst het kind zijn dromen
Reacties op ‘Een veilig thuisgebied’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!