Toch verlaten
Ik mis je, je was mijn steun en toeverlaat
Je was degene die me weer leerde leven
Toch ben jij de zoveelste die me in de steek laat
Het idee van eenzaamheid waar ik aan blijf kleven
Slapeloze nachten vulde jij op met je lieve stem
Je leerde me weer leven, zonder gevoel van angst
Je maakte me vrij, nu zit ik weer klem
Het benauwde gevoel maakt mij het bangst
De weken dat ik met je was, voelde ik me ongekend blij
Lachen, praten, lachen, het was één en al feest
Voor het eerst sinds lange tijd, voelde ik me vrij
Het gevoel van vertrouwen mis ik nu het meest
Ik mis wie je was
Ik haat wie je bent
De liefde die ik in je ogen las
Alles was gelogen, spijt dat ik je heb gekend.
Ingezonden door
Geplaatst op
26-07-2011
Over dit gedicht
////
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid VerlatenReacties op ‘Toch verlaten’
-
Ik mis wie je was Ik haat wie je bent De liefde die ik in je ogen las Alles was gelogen, spijt dat ik je heb gekend heel mooi je gedicht vooral dit stukje het laatste ..
linda - 26-07-2011 om 18:38