Geef me gewoon die rust

ik zal het eerlijk vertellen
ik heb iets op te biechten
ik hoeft niet naar de dokter
dus je kan weer afbellen

het komt allemaal door me domme ik!
ik slaap niet, ik stress alleen maar
er zijn atlijd mensen om me heen
en er is altijd wel zorgen

het vormt samen één vaste sleur
en ik hou geen leven meer over
door de mensen die vinden dat ik zeur
als ik zeg dat ik even rust neem

niemand neemt me zoals ik ben
werk krijg ik genoeg, dus het is niet de verveling die ik nog niet ken
hoewel niemand het begrijpen wil
ik voel me al weken ziek, maar het medicijn is niet een vorm van een pil

misschien een beetje liefde
maar vooral wat rust
mij even mijn gang laten gaan
en doen wat ik wil

ik kan het niet alleen
maar behoefte naar alleen zijn heb ik wel
ik ben perfect opmezelf
ik heb jou niet nodig, ik red het, met niemand om me heen

laat me nu rusten voor tijden lang!
ik wil alleen zijn,
en niet meer ziek
ik wil sterker worden, maar dat lukt pas als je me loslaat, dan verwdijnt de pijn