vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Straatkind
Een kind op straat
In een land met erg veel haat
Helemaal alleen
Met geen familie om zich heen
Slaapt op straat
Of op een stuk karton
Zou niet weten waar het begon
Een kind zonder ouders
Dus ook zonder schouders,
Om op uit te huilen, of zich te verschuilen
Een straatkind heet dat
En ik ben het zat
Het mag niet zo zijn
Zo zielig en klein
Zo voelt hij zich niet thuis
Hij hoort in een huis
Met een bed en ouders
En dus ook met schouders
Om op uit te huilen of zich te verschuilen
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
19-07-2011
Over dit gedicht
Dit gedicht gaat over een straatkind..
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
StraatkindReacties op ‘Straatkind’
-
mooi gedicht, goed geschreven!
questionmark - 20-07-2011 om 11:54