Met jezelf in de knoop
Vragen spoken door je hoofd,
maar telkens loop je vast,
je ziel van vreugde beroofd,
alleen voelend een enorme last.
Steeds bewandel je de zelfde paden,
je problemen niet meer kunnen overzien,
je emotioneel niet kunnen ontladen,
geen lichtpuntje meer in de verte te zien.
Waarom moest juist jou dit overkomen,
terwijl je bent zo,n mooi persoon,
vast zitten in al je dromen,
alles kwijt, wat voor jou was zo gewoon.
Terwijl je weet, dat diep van binnen,
een antwoord en verlossing zal zijn,
maar je kunt er nog niet aan beginnen,
omdat je bang bent voor alle pijn.
Dus gevangen in je vragen,
kom je nooit te weten,
het zal alleen maar aan je blijven knagen,
dat je door angst je dagen hebt versleten.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
16-07-2011
Over dit gedicht
je verloren voelen, terwijl in het diepste van je hart het juiste antword verborgen zit, maar het nog niet kunnen berijken, omdat je het nog niet aankunt
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gevangen Pijn VerdrietReacties op ‘Met jezelf in de knoop’
-
Weer z'n mooie! Liefs
Marieke - 16-07-2011 om 23:13
-
Deze vind ik ook heel mooi sil! Liefs Karlien
Verwijderde gebruiker - 17-07-2011 om 10:31
-
Weer zon mooi gedicht. Heb even geen meer woorden ervoor ;).
Laska119 - 17-07-2011 om 12:42
-
mooi hoor sil...5sterren voor jou
Verwijderde gebruiker - 17-07-2011 om 17:25
-
Okee, leuk.. En wat supper om te horen Sil, dat je met mij ook die band voelt! Ben erg benieuwd!!
Marieke - 20-07-2011 om 20:00