In het donker

Hopend op een wijze raad of een lieve lach
Maar het is donker om je heen, ook al is het dag
Voorzichtig tastend omdat je het niet zo goed kent
In het donker, waar jij op je hoede bent

Niets om aan vast te houden of op te leunen
Geen mensen, niemand waar je op kan steunen
Je loopt en loopt zo wel uren en dagen achtereen
Je zoekt naar die warmte, maar je bent alleen

De pijnlijke stiltes kun je niet meer verdragen
En je blijft hier alleen achter met al je vragen
Die immense leegte die je niet kunt beschrijven
Die je zo diep voelt dat het je tot waanzin kan drijven

De verborgen littekens die je niet meer wilt verhullen
De onzichtbare tranen waarmee je ogen zich telkens weer vullen
Woorden die niets betekenen, die je niets meer zeggen
Waar jij je niet zomaar meer bij kunt neerleggen

Behoedzaam tuur je nog een keer in die donkere nacht
Die nacht die eindeloos lijkt te duren
Waar jij de richting niet meer van kunt besturen
Die eenzame nacht... die heeft je in haar macht..