1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verleden

Het begon allemaal bij de bushalte Arnhem
Jij ging daar zitten en even later kwam er een man naast me zitten
Voor dat jij het wist lag hij bovenop me ik raakte totaal in paniek
Hij raakte mij overal aan en even later wist jij me los te maken van hem
In het begin deed jij net of er niks was gebeurd was maar even later kwam het toch allemaal naar boven.
Ben 1 jaar later naar de politie geweest en dat heeft niet mogen baten
En toen ben jij iedereen gaan haten zelfs je eigen
jij durfde helemaal niet eens meer in de spiegel te kijken
Elke keer als jij deed zag alles opnieuw en zag ik hem
Jij moest toen wat ondernemen ik wist alleen niet wat
Toen kwam jij in een zwart gat
Jij voelde je heel erg ellendig boos, kwaad noem maar op
Jij wil dat het over gaat alles ik wil gewoon weer leven
Maar dat is moeilijk als je diegene iedere dag ziet
Jij heb iedere dag een masker op voor iedereen
Omdat ik me ervoor schaam hoe het is om kwetsbaar te zijn dat mogen ze niet zien
Dus draag iedere dag en overal een masker sommige zeggen van Denise zet ehm af dan gaat het een stuk beter en dan zeg ik er is niks aan de hand
Maar ze hebben me altijd door
En dan zeggen ze het is niet zoals het hoort
Zeg jij weet ik maar verschuil me elke dag achter het masker zo voel ik me veilig elke dag weer
Jij wil het best proberen om mij kwetsbaar op te stellen maar ik weet niet precies hoe dat moet
Het komt omdat ik me ervoor schaam vraag me niet waarom ik voel het gewoon zo en dat is soms best moeilijk
En ik heb een paar keer op het punt gestaan om van het dak te springen en toen kwam mij geweten ter voorschijn en toen realiseerde ik me dat ik het niet kan doen
Jij ga elke dag een gevecht aan om niet in te storten maar ik weet niet hoe lang ik het vol ga houden
En soms als ik het liedje hoor wordt ik er weer aan herinnerd en dan krijg ik het best moeilijk en ik probeer het dan wel te verbergen maar dat gaat niet altijd
Soms weet ik niet wat ik moet doen soms weet ik me even geen raad meer
In het begin voelde ik me walgelijk smerig en ik zag het heel vaak niet meer zitten
En soms al ik me ogen sluit en dan zie ik alles opnieuw afspelen en dan vraag ik me af wat moet jij doen
En sommige mensen geven me advies en hoop
En soms kom ik nongelant over terwijl dat helemaal niet de bedoeling is ik voel me eigen dan kwetsbaar dan komen de mensen te dichtbij en ik wil het dan best toelaten maar op de ene of andere manier blokeer ik het
Jij wil er aan werken om me kwetsbaar op te stellen en mensen toelaten om dicht bij te komen zonder dat ik gestress raak of gespannen

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Inspiratie

Reacties op ‘Verleden’

  • wat erg, en het doet me pijn om dit te lezen, want gun iedereen een mooi leven en geluk!! heel veel sterkte, en blijf vooral in jezelf geloven!! liefs sil

    Verwijderde gebruiker - 10-07-2011 om 22:30

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verleden