We kwamen elkaar tegen

We kwamen elkaar tegen,en het kwam gewoon vanuit het niets.
Allebei…allebei voelde we iets.
We hadden hetzelfde gevoel.
Alleen jij weet wat ik bedoel.
Het was niet in woorden uit te leggen.
Daarom wisten we ook allebei niets te zeggen.
Jij was verliefd op mij.
Terwijl je dat niet tegen mij zij…
Gelukkig ben ik erachter gekomen.
Dat ik de meid was van jou dromen.
Ik was verliefd op jou.
Ik wist niet eens of ik het wou.
Al die jongens vonden me toch niet leuk.
Altijd lagen ze in een deuk.
Maar jij keek me aan…
En in jou ogen zag ik iets, wow dat dat nog kon bestaan…
In jou ogen zag ik liefde en respect.
Er was niets wat dat dekt.
Je respecteerde mij zoals ik was.
Maar er was nog iets wat ik in je ogen las.
Het leek op vertrouwen.
Zo’n blik van: op mij kan je bouwen.
Die blik verkocht mij aan jou.
Ik wist toen al dat jij me nooit zal laten staan,in de kou.
Ik wist het van jou en jij wist het van mij.
Maar dat was niet de reden,waarom je niks zei.
We waren allebei verlegen.
Omdat we toch niet met elkaar kregen.
Hopen dat het kon.
Dat het niet iets was wat ik verzon.
Was je echt verliefd op mij?
Werd ik dan eindelijk een keer Echt blij?
Of was dit weer een of andere grap zoals altijd?
Van mijn verliefdheid kreeg ik altijd spijt…
Moest ik jou vertrouwen?
Ik dacht aan die ene blik,zo’n blik van: op mij kan je bouwen.
Ja,ik vertrouwde jou!
Kan ik je nu eindelijk vertellen dat ik van je hou.
Dit was gewoon echt!
Het maakt niet uit wat je zegt.
Maar voor hoelang zal dit zijn?
Bezorg jij mij geen pijn.
Haal jij de littekens op mijn hart weg?
Terwijl ik niet eens wat zeg?
Dit is gewoon niet te geloven.
Je hoefde maar 1 ding te beloven.
Dat je mijn hartje hield.
Ik weet niet wat me bezield.
Ik geef m’n hart zomaar aan jou.
Moet je eens nagaan hoeveel ik van je hou.
Dit is echt heel speciaal voor mij.
Eindelijk een goede jongen aan mijn zij.
En hij is nog leuk ook!
Niet raar dat m’n hartje op deze jongen dook!
De eerste uren waren apart.
We maakte een nieuwe start.
Maar na de woorden: Schatje wanneer spreken we wat af?
Ik stond echt paf!
Dit had ik nooit verwacht.
Ik had er zelfs niet aan gedacht.
Mijn mooiste dromen waren uitgekomen.
Mijn mooiste dromen.
Ik zag je daar staan en dacht: hij is echt van mij.
Die gedachte maken me zo blij.
Durfde ik je maar een kus te geven.
Maar alleen bij de gedachte daaraan,begon ik al te beven.
Durfde we maar een arm om elkaar heen te slaan.
Kon ik me maar gewoon laten gaan.
Ik wilde niet zo lang wachten.
Maar ik had niet genoeg krachten.
Stiekum elke keer een blik naar jou.
Jij wist ook wat ik wou.
Ik werd geduwd en viel tegen jou aan.
Daar stonden we dan,zo te staan.
Er werd geroepen: nu moet er ook een kusje bij!
Dus ik boog naar jou en jij boog naar mij.
Ik gaf je voorzichtig een kusje op je wang.
Ik was toch nog wel een beetje bang.
Die dag daarna stonden we weer bij elkaar.
Af en toe voelde het toch nog een beetje raar.
Ik keek je aan en gaf je een kus,recht op je mond.
Het ging zo snel, dat ik er eigenlijk niet bij stil stond.
Het was zo’n geweldig moment.
Ik kreeg nu pas in de gaten hoe geweldig je eigenlijk bent.
Die dagen daarna ging alles snel.
Nu wisten we het wel!
Dagen later was er zo’n speciaal moment.
We zaten boven met z’n twee.
Jou ogen namen me mee.
Je gaf me een kus.
En nog 1 en nog 1 en nog meer,dit wou je dus.
Je ging maar door.
Ik wilde wel more!
Onze lippen kwamen niet meer van elkaar af.
Dit was echt geen straf!
Ineens zoenden we alsof we het altijd al hadden gedaan.
Nu liet ik me pas echt lekker gaan!
Echt was geweldig alleen met jou.
Nu weet ik echt hoeveel ik van je hou!
Dit moment ging nooit meer uit mijn gedachten.
Nu hoefde ik nooit meer te wachten.
We stopten even en keken elkaar aan.
Onze liefde blijft altijd bestaan.
Ik keek je in je ogen.
Jou ogen die nooit tegen mij logen.
Ik glimlachte naar jou en jij naar mij.
Allebei, waren we zo blij!
Toen gingen we weer door.
Maar dat lukte wel,daar zorgde ik wel voor!
Ik pakte jou hoofd tussen mijn handen.
Ik vloog in de 7e hemel, en ik wou nooit meer landen.
Ik hield steeds meer van je en drukte je dicht tegen me aan.
Ik wilde je echt NOOIT meer laten gaan.
Ik zal dat moment echt nooit meer vergeten.
Dat is goed om te weten!
Vanaf dat moment wilde ik je echt nooit meer kwijt.
En ja, dit zeg ik zonder spijt!
Daarna waren we veel vaker bij elkaar.
Maar dat was ook niet zo raar.
We hadden al een lange tijd.
Jij was mijn jongen en jij was mijn meid.
Het werd steeds closer tussen jou en mij.
Ik blijf voor altijd aan je zij.
Maar er was nog iets…
Nee, we vergaten niets.
We wouden zo graag slapen bij elkaar.
Kon en mocht dat maar.
Gewoon met zijn tweeën heerlijk slapen.
Aan de gedachte daaraan begon ik al te gapen.
Ik denk niet dat ik dan snel in slaap zal vallen.
De vonken zullen er wel vanaf knallen.
Na veel gezeur en geklaag,
Mocht ik bij jou slapen, GRAAG!
Het was echt fantastisch.
Ik weet wel wat ik volgende keer kies!
Het was echt een magisch moment,
Een magie die niemand kent.