vorige gedicht
vorige gedicht
Toeval lacht
in hoeken
van de eeuwigheid
ligt de tijd te rusten van
zijn reis op zonnewind
in de luwte
van niet gebeuren
stapelt mogelijkheid
zijn kansen op
toeval lacht als
teruggaan in verleden
onverhoedse
perspectieven biedt
om alsnog
verloren tijd
weer in te halen op
de weg naar eeuwigheid
Ingezonden door
Geplaatst op
08-07-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eeuwigheid TijdReacties op ‘Toeval lacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!