vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je eerste vruchten
jij hebt de stam gerecht
zijtakken weer opgebonden
in bladeren had je verstopt
wat door anderen niet is gevonden
ik zag je uitgroei en het
tasten naar het onbekende
het blad nog pril en groen
toen de zon je voor het eerst verwende
je zomerde met volle kroon
gaf me je eerste vruchten
wat lang verborgen was werd rijp
door warmte in blauwe luchten
ik heb je herfst gezien
voelde de nieuwe loten zwiepen
hoe fier je ook de wind trotseert
de kaalheid heeft me wel bezeerd
Reacties op ‘Je eerste vruchten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!