vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zingen voor publiek
Ik sta op vanuit mijn stoel,
Ik hoor mijn eigen naam.
Nu moet ik dat podium op,
Voor al die mensen staan.
Ik ben niet zenuwachtig,
Maar mijn benen voelen zwaar.
Ik ben blij als ik mag beginnen,
Het is al heel snel klaar.
Ik moet nu alles geven,
Waar ik voor geoefend heb.
Nu is het moment.
Als ik het maar niet verpest.
Dit gaat door mijn hoofd,
Terwijl ik rustig loop.
Ik zie nog even mijn ma,
Haar ogen vol met hoop.
Dat geeft me nieuwe moed,
Ik weet het zeker, het gaat goed.
Reacties op ‘Zingen voor publiek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!