vorige gedicht
vorige gedicht
Breken leven uit steen
je adert in marmer
jouw lijnen verfijnen
in eeuwenoude kunst en
maakt de polijster niet armer
ze breken leven uit steen
halen kleur uit je groei
bloed dat je eens hebt gegeven
ze schuren je ziel
en lossen emoties
verkwanselen je geest
voor hun eigen negoties
maar ik voel je huid
op de dorische zuil
zie het verloop van je leven
in jou houdt de tijd zich niet schuil
wil melker
22/06/2011
Ingezonden door
Geplaatst op
22-06-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
BeeldhouwenReacties op ‘Breken leven uit steen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!