Mijn liefde voor jou
Ik lig hier op de wei tussen miljarden grassprieten,
hier kan ik ontspannen en ongestoord van de vogels genieten.
Ik luister naar hun zang, maar ben een beetje bang,
dat ze opeens zouden ophouden met zingen want door hun zang voel ik mij niet eenzaam in deze ruimte.
Ik kijk naar de lucht,
enorm grote wolken gaan voorbij en ik zucht.
Hier voel ik me nietig, hier voel ik mij klein,
mensen leven in enorme koten maar nu zie ik hoe klein we maar zijn.
De ruimte tussen mij en de wolken is immens,
maar dit is nog maar de onderste laag en de wolken die al zo hoog hangen zijn de grens.
Ik besef nu, deze ruimte is echt ondenkbaar groot maar is net zo nietig tegenover mijn liefde voor jou.
Ingezonden door
Geplaatst op
20-06-2011
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde Ondenkbaar WolkenReacties op ‘Mijn liefde voor jou’
-
knap geschreven, mooie woorden gebruikt. :)
De Dromer - 11-11-2013 om 15:25