vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tranen
De pijn van binnen.
Zo donker als zwart.
Een roos vol met druppels,
die mijn tranen vangt.
De lach die weer achter gehouden word,
Word vervangen door een traan.
Zoals ik elke dag heb moeten leven,,
Hoop ik toch echt op een beter heden.
De tranen zo zwart als roet,
En er is niemand die tege me zegt wat ik moet..
Ik kan niks meer,
Teruggekropen als een konijn in zn holletje.
De pijn die ik van binnen voel,,
Mijn hart is zwart.
Mijn tranen zijn donker,
Maar er is niemand die het ziet,,
Reacties op ‘Tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!