vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zonder tegenlicht
je gaf me ogen
om je blik te lezen
ik mocht je zien
in ongebruikte kleur
en zonder tegenlicht
in stil bewegen
liet je mijn handen
gaan over je huid
we stemden af op
ongehoord geluid
we dronken water
dat ons samenvloeide
werden één in smaak
hoopten dat nieuw leven
ons deed openbloeien
het was te laat
in kerend tij
verdronken wij
ogen neergeslagen omdat
vingers ringen dragen
Reacties op ‘Zonder tegenlicht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!