Ik vraag me af.

Regelmatig vraag ik mezelf af,
of je hier nog ergens bent.
Of je over ons waakt,
over de mensen die je kent.

Kom je nog wel eens op bezoek,
kijken hoe het met ons gaat.
Als we met z'n allen samenkomen,
of is het daarvoor al te laat.

Zie je dan ook dat ik veranderd ben,
dat het meisje van vroeger er niet meer is.
Merk je dat ik nu heel gelukkig ben,
of heb ik het dan toch mis?

Weet je ook dat het me spijt,
dat ik niet bij je kon zijn.
Ik heb geen afscheid kunnen nemen,
achteraf doet dat erg veel pijn.

Daarom hoop ik dat je ons ziet.
Dat je af en toe komt kijken,
hoeveel we van je houden.
Ik hoop dat we dat laten blijken.