vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eenzaam en alleen
Ik word waker en kijk om me heen.
Niemand bij me.
Ben nog steeds alleen.
De tranen beginne te vloeien.
En de gedachtes te gaan.
Ik besef me nu.
Het heeft geen nut het blijven bestaan.
Er is niemand om op te bouwen.
Niemand om echt van te houwen.
Zo eenzaam.
Zo alleen.
Reacties op ‘Eenzaam en alleen’
-
Heel mooi opgebouwd en krachtig beschreven ;). Ik blijf je gedichten echt super vinden, stuk voor stuk allemaal :).
Laska119 - 26-06-2011 om 10:44
-
Wow echt mooi!! Ik hoop niet dat je je echt zo voelt want niemand is perfect en bekijk het van de zonnige kant : er is altijd wel iemand die van je houd
maartje - 31-01-2015 om 20:59