vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lijntjes
Lijntjes op mijn armen, buik en benen,
Ik volg de lijntjes naar beneden.
Ik stop als ik bij de grond ben,
Het is alsof ik dit meisje niet ken.
Ik zie mijn eigen lichaam,
En ik heb nog steeds mijn eigen naam.
Toch komt dit meisje me niet bekend voor,
Ik kijk op en loop weer door.
Ik vraag me af hoe het zo ver is gekomen,
Ik ben alleen nog gelukkig in mijn dromen.
Dromen,
Dromen waarvan ik hoop dat ze uitkomen.
Dromen waarin ik stop met snijden,
Dromen waarin ik mijn problemen kan vermijden.
Maar de pijn in mijn hart moet eruit,
Maar het lukt me niet met geluid.
Ik kan er niet over praten,
Dus ik moet de pijn er op een andere manier uit laten.
Reacties op ‘Lijntjes’
-
Een mooi gedichtje. En veel sterkte in je leven ;).
Laska119 - 15-06-2011 om 17:28