Wat nu?

Wat als je zoveel van iemand houdt,
dat je besluit jezelf aan hem te geven.
De minuten gaan voorbij,
hem vasthouden, een kus.
De lieve woordjes; 'Ik hou van jou.'
In zijn armen liggen,
in slaap vallen.
Maar wat als je na een paar dagen denkt;
'Nee, het zou toch niet?'
'Het was toch veilig?'
'Niks aan de hand, toch?'
Maar zelf weet je,
dat er wel iets verkeerds was gebeurd.
Maar wat als de tijd voorbij gaat,
en je voelt je steeds slechter.
Je gevoel zegt je dat er iets is,
maar je gedachten spreken ze tegen.
Je ouders vertrouwen hem niet eens,
het is een verboden liefde.
'Je bent pas 15,
je hoort aan andere dingen te denken.'
Dat hoor je iedere dag,
maar zelf denk je het beter te weten.
Maar wat nu?
Je bent het?
"Je bent het."
Het klinkt zo erg.
Maar de gevolgen kunnen erger zijn.
Je wilt hem houden,
maar kan dat wel?
Je wilt niet vluchten,
maar kan dat wel?
Je wilt huilen,
maar niemand die je tranen droogt.
Het is jou geheim,
maar ook jou probleem.
Telkens de vraag;
'Wat is er?' of 'Hoe gaat het?'
Je bent bang, en je vraagt jezelf maar één ding af.
'Wat nu?'