1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Angst
De rode betraande ogen,
Als teken van verdriet.
Haar trillende benen,
Voor al haar angsten.
Maar niemand die het hoort,
of die het ziet.
Haar polsen vol krassen,
Als teken van eenzaamheid.
Haar gezicht dat ze afweert,
Door het gevoel van schaamte.
Maar niemand die het ziet,
dat zij zo lijdt.
De angst in haar ogen,
Voor wat er komen gaat.
De laatste sneeën,
Als teken van afscheid.
Het afscheid van het leven,
Dat zij zo heeft gehaat.
Ingezonden door
Geplaatst op
11-06-2011
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Eenzaamheid KrassenReacties op ‘Angst’
-
triest maar wel een heel mooi gedicht!!
Verwijderde gebruiker - 11-06-2011 om 17:33