Verloren

Ik voel mij gebroken,ik ben totaal verloren
Het is weer niet zoals het zou moeten horen

ik ken mijn gevoelens en weet dat ze echt zijn
maar jij doet mij voor de moment niets anders dan pijn

ik dacht eerst dat alles zou goed komen
dat ik ooit aan die pijn zou ontkomen

dat beetje zelfvertrouwen door jou is mij weer ontnomen
jij hebt alles , mijn hart, mijn ziel , mijn leven weggenomen

ik hoopte dat ik eindelijk wat geluk zou mogen kennen
maar als ik het heb, krijg ik niet eens de kans om eraan te wennen

elke keer weer hetzelfde liedje, het ontnemen van mijn geluk
het word mij te vaak een gewoonte, die ene enge pluk

ik voel mij elke keer weer wat meer wegdrijven
ik zie geen reden meer om nog te leven , om nog te blijven

de wereld biedt mij toch enkel pijn, een hart dat blijft bloeden
de pijn word zo erg dat ik niets meer kan behoeden

ik kan mijn eigen leven niet meer in de hand houden
nu heeft iedereen het doel da ze bereiken wouden

ik doe niets anders dan mijn eigen elke dag een beetje meer haten
er is toch niet niemand op de wereld hier die het iets zou kunnen baten

ik ben geboren voor altijd te mislukken in alles wat ik doe
ik ben dat bloedend hart, die helse pijn echt zo moe

ik weet niet wat er aan de hand is, ik heb nergens nog gevoel
en niemand die mij begrijpt, weet wat ik bedoel

ik verlang naar mijn lot, die gewenste enge dood
de schreeuw word steeds groter, het is een echte nood

ik wil sterven in de kou van de ijzige kilte
de dood met als gevolg eeuwige stilte

mijn voeten vinden geen begane grond meer
wat gaat er gebeuren, wat is het nu weer

ik voel mij langzaam van de wereld opstijgen
de hel wilt mijn leven proberen te bestijgen

ik kan me gewoon niet meer verzetten
de pijn zorgt ervoor dat ik niet kan opletten

ik laat dus zomaar mijn leven ontnemen
wat zullen ze nog allemaal meenemen

ik krijg overal pijn, aanhoudende steken
ik hoop dat niemand heeft gekeken

hoe ik wegkwijn, mijn leven overgeef
het heeft geen zin meer dat ik nog leef

alles wat me hier hield heeft me verlaten
ik weet niet meer waar ik mijn ziel heb gelaten

ik ben ze onderweg al verloren
ik wil de rest niet meer horen

mijn hart is eindelijk helemaal gebroken
ik vraag mij af of ze de geur van het vuur hebben geroken

ik voel alles binnenin stukje voor stukje verbranden
ik kan overal afvallen, ik zie enkel nog de randen

misschien kan ik verpletterd worden van woede
ik wil niet meer leven, zonder al dat goede

jij bent de enige waar ik echt immens veel van hou
je bent de enige die mijn pijn overtreffen zou

ik vraag me af, ga je mij ooit begrijpen?
Mij uit mijn lot willen grijpen

Zonder jou in leven ben ik gewoon niets
Jij bent voor mij meer dan zomaar iets

Je geeft mijn leven wat kleur
Voor jouw kom ik uit de deur

Ik krijg geen hap meer door mijn keel
Ik wil enkel jou, er zijn er zoveel

Toch blijven mijn gevoelens voor jou
Je bent de enige waar ik voor altijd van hou