1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Enkel mezelf

Verschrompelde vellen papier en inkt.
Telefoon vastgeklemd in de hand.
Toets, piep, bel… nee niets.
Draaien, keren, trappen maar niet slapen.
Geen rust
Nooit rust

Maar daveren beven en bonken van verlangen zonder doel, zonder... jou
flitsen kronkels en spinsels
zo hevig, zo geweldadig
maar onzichtbaar.
Waarom? hoe? en nu? als?
Had ik maar!
kon ik maar terug…

Geen oplossing
geen verlichting
Enkel zelfmedelijden…


Enkel mezelf

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Ondanks tijd ruimte en spijt. Nog steeds jij, altijd jij...

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Eenzaamheid Liefde Spijt Verdriet

Reacties op ‘Enkel mezelf’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Enkel mezelf