vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn lach
Mijn lach..
Zoals iedereen hem ziet..
Hij lijkt niet van steen..
Het is een lach zoals die van iedereen..
Maar achter mijn lach..
Is er zoveel verdriet..
Niemand die kijkt..
Niemand die het ziet..
Ik wil schreeuwen..
'Zie je niet het is maar schijn'
Maar ik doe het niet..
Ik wil net zoals anderen zijn..
Maar achter mijn lach..
Is er zoveel verdriet..
Niemand die kijkt..
Niemand die het ziet..
Als niemand kijkt huil ik..
Tranen van verdriet..
Ik wil een arm om me heen..
Maar vragen durf ik niet..
Ingezonden door
Geplaatst op
01-06-2011
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Mijn lach’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!