vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zwevend met de engelen mee
Iedereen ziet me lopen
niemand ziet wat er in me schuilt.
Ze zien mijn mond lachen
maar zien niet dat mijn hart huilt.
Ik kan mezelf niet uiten.
alle gevoelens kroppen op.
het heeft gewoon geen zin.
het liefst zet ik mijn leven stop.
Maar ik heb het lef niet.
en blijf maar stralen.
alsof er niets aan de hand is.
en toch blijf ik balen.
Een twee strijd in mijn hoofd.
ja nee, ja nee.
kon ik maar zweven.
zwevend met de engelen mee.
Reacties op ‘Zwevend met de engelen mee’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!